En hoe ziet een trail in Fryslân er dan uit?
Heuvels zijn amper te vinden (hoogste punt van Fryslân is de Bosberg in Appelscha met 26,6 meter) en verder is alles in cultuur gebracht. Toch is de organisatie erin geslaagd om een uitdagende route van 30km uit te zetten met slechts een paar stukjes asfalt. Voor de rest ging de route door natuurgebieden als het Ketliker schar, Oranjewoud en 'over' de Kiekenberg (hetgeen eigenlijk een rivierduintje van de oorspronkelijke rivier De Tjonger is). De verbindingstukken liepen fraai langs de boomwallen en door de weilanden en akkervelden en hier en daar een klein bosje. Af een toe moest een sloot worden overgestoken. :-)
Kortom trailen zoals we dat in Fryslân doen.
Ikzelf heb een mooie wedstrijd gelopen met Henri, Taco en Arie. Al snel was duidelijk dat wij om de plaatsen 1 t/m 4 zouden strijden. Voor mij gingen de eerste 15km eigenlijk te snel en kon ik de heren niet echt bijhouden; af en toe moest ik een gaatje laten. Bijna tegelijk kwamen we bij de 2e post in Katlijk aan. Even stoppen om wat te eten en te drinken. Ydo (organisator) vertelde dat het vanaf nu zwaarder zou gaan worden en dat we meer door de weilanden e.d. moesten. Dit is in mijn voordeel. Ik heb het liever zwaarder waarbij het tempo gemiddeld iets zakt. Tot de eerste 17km hadden we een tempo van rond de 4'12.
Meteen Katlijk uit door een sompig weiland. Yes. Al snel liep ik uit op Arie en Henri en startte ik de achtervolging op Taco die iets eerder was vertrokken. Bij een sompig tweede veld bij Bontebok wist ik Taco in te halen. Ik lag nu 1e! Na 21km liepen we achter de sportvelden in Nieuwehorne langs en hoorde ik van Sietse (de andere organisator) dat de tweede lus nog zwaarder zou zijn! Als dat werkelijk zo zou zijn achtte ik mezelf goede kansen toe om deze trail te winnen. Dan zag ik mijn companen niet in staat me te achterhalen (, tenzij jezelf helemaal instort). De laatste kilometers waren inderdaad als gezegd een stuk zwaarder. Daarnaast was het ook wat technischer met stukjes door een bosje en over een paar slootjes. Dit is meer mijn terrein in plaats van het eerste snelle deel. Langzaam weet ik de voorsprong uit te breiden om na 2u10 te finishen. Hiephiep....
Qua afstand en zwaarte is deze trail te vergelijken met bv de Veluwezoomtrail. Een mooie afstand van 30km met keuze om eventueel 7,5 of 17 te lopen voor diegenen die de 30km (nog) niet aandurven. Waar de Veluwezoomtrail zich kenmerkt door hoogteverschillen, moet je het hier zoeken in sompige weilanden en veel modder. Een aantal keren moest een oud maisveld worden overgestoken. De overvloedige regen van de afgelopen dagen/weken hadden zorg gedragen voor een heel nieuwe uitdaging. Op de dag van de trail was het prachtig weer om te lopen.
Nu loop ik zelf alweer een paar jaar trails, vooral in Nederland en heb ik bijna afscheid genomen van de wegwedstrijden. De combinatie van trailervaring en trainerschap bij AV Heerenveen doen veel vragen op mij afkomen van atleten van de vereniging en andere lopers uit de omgeving hoe je een dergelijke trail nu moet lopen. Vele adviezen worden gevraagd. Kun je het lopen op 'gewone' schoenen; wat voor type trailschoenen er zijn, welke looptechniek pas je toe, waar moet je op letten. Kortom heel veel. Je merkt dat het leeft in de omgeving en op de vereniging om eens een trail mee te lopen. In aanloop op de trail heb ik een tweetal trailtrainingen georganiseerd in Havelte waar je ook heerlijk kunt lopen.
Een aantal atleten aangemoedigd om de 30km te lopen; kun je ook meer en langer genieten.
Na afloop van de loop liep iedereen met een grote smile op zijn of haar gezicht rond. Het was zwaar, maar wat hadden ze genoten. Er is nog veel en lang nagepraat op het mooie sportcomplex van Udiros in Nieuwehorne. Soep stond na de finish klaar om je weer van energie te voorzien.
Ook van de trailers uit het land die naar Fryslân waren getogen hoorde ik allemaal positieve geluiden.
Voor herhaling vatbaar!
