Krijtlandpad

Toe, ga dan even zitten. Waarom zo'n drukte. Lekker even uitrusten, je zult wel moe zijn. Wie doet dat dan ook. Dat hoor ik het bankje me toeroepen als ik na 80km hardlopen dit bankje passeer. Het Krijtlandpad is bedoeld om in 3 of 4 dagen te wandelen! Te genieten van het mooie Limburgse landschap. En nu zijn er zotten die hebben bedacht om dit in 1 dag te gaan hardlopen!
De wandelaars die ik onderweg inhaal en even een praatje mee maak gaan het hele Hemelvaartweekend naar Limburg om het Krijtlandpad in etappes te wandelen. Ze vallen bijna om van verbazing als je zegt het in 1 dag hardlopend te (willen) doen. Daar is het pad toch niet voor bedoeld.

Het Krijtlandpad is bij trailend Nederland benoemd tot één van de open klassements lopen. Je pikt een dag en gaat de uitdaging aan. Lukt het het pad in 1 dag te slechten. Ben je goed genoeg voorbereid om dit te kunnen. Een paar inmiddels al legendarische verhalen zijn te vinden op het internet. Hemelvaartsdag 2014 had ik eruit gepikt om deze LAW te gaan lopen. De woensdag ervoor al met de camper naar Gulpen gereden. Bovenop de Gulperberg zijn we slechts een paar honderd meter verwijderd van de route. Een mooi startpunt. Ik start de dag rustig met ontbijt, een koffie, aankleden en de rugtas inpakken. Half tien wandel ik naar 'mijn' vertrekpunt.

Vertrek 9.35 uur onderaan de Gulperberg

 Eerst op naar Valkenburg en dan door naar Maastricht.

Gerendal

In Valkenburg wacht mij een onaangename verassing. Bij het sprookjestuin een wandelaar met hond, die het op mij had voorzien (de hond dan). In een reflex hapt hij in mijn rechterheup. 'Gelukkig' valt de schade mee. Paar minuten pijn, wat hinkelen, maar kan verder. Wel zijn de tanden te zien in het vel, maar het lijkt meer een schampschot. (dag later mooi groot blauw plek). Rustig verstrijken de kilometers.

Viervoeters versperren de weg

weer een fotomoment

Na 25km in 2,5 uur bereik ik Maastricht waar ik een koffie met broodje neem.

Nu volgt er een iets minder mooi stuk van een 15km. Wel gemakkelijke vlakke kilometers. Daarna beginnen de heuvels weer aan je spieren te knagen. De heuvels moeten weer op en af. De paden worden smaller en meer bospaden worden opgezocht. Het klinkt moeilijker, is het ook wel wat, maar het is 10x mooier. Genieten. Met Ienskje had ik afgesproken elkaar te ontmoeten bij het Bovenste Bos (Epen). Mocht het echt niet meer gaan kon ik afsteken naar Gulpen. De laatste 10km tot aan het Bovenste Bos gingen zwaar. De vermoeidheid begint toe te slaan. Heuvelop wandel ik veel. De warmte begint ook in te werken waardoor de lichaamstemperatuur stijgt. Bij een camping stop ik even mijn hoofd onder de kraan om af te koelen. 

In Mheer is het een gezellige bedoening. Het plaatselijke korps komt in vol ornaat langs voor het een of ander. Doel is me onbekend, het is wel even leuk. Vooral de twee voorste mannen met grote bijlen.

Via Mheer naar Noorbeek (weer met flinke klim) door naar Slenaken. Dan nog een klein stukje naar het Bovenste Bos waar Ienskje staat.

Noorbeek

Na 55km in 5.35 arriveer ik bij het Bovenste Bos. Hier neem ik ruime de tijd om weer wat op krachten te komen. Doe me tegoed aan tuc-koekjes, winegums, cola en wat andere zaken die Ienskje heeft meegenomen. Trek een droog shirt aan, wissel van horloge, en na een 15' ga ik weer verder. Ienskje fiets het deel door het Bovenste Bos met me mee. Kwartiertje rust heeft me goed gedaan. De benen werken weer wat mee en het energiepeil is weer wat gestegen. Deel door het bos tot aan Kamerig is wel weer te doen. Het deel dat volgt van Kamerig tot aan het Hijgend Hert zijn weer zwaar. Omhoog doe ik alles wandelend. Neem de tijd en doe geen gekke dingen (koeknuffelen is heel gewoon in Fryslan). Volgende stop is Vaals, het drielandenpunt. Hier neem ik weer even de tijd en koop een (dure) cola op dit toeristische punt. Vanaf hier is het nog iets van 17km naar Gulpen toe, waar ik vanmorgen ben vertrokken.

Wat heb ik nu aan mijn schoen hangen.

Dit is het hoogste punt van Nederland, dus ook van de route. Dus theoretisch gaat de rest naar beneden. Nou ja, het meeste dan. Zo aan het begin van de avond is het rustig onderweg. Nog een paar wandelaars kom ik tegen of haal ik in. Na Vaals gaat het naar Vijlen en verder naar Nijswiller. Na Nijswiller wacht de laatste beklimming. Vanaf hier kan ik in de verte de camping bovenop de Gulperberg ontwaren. Ik schat nog iets van 5km of zo. Snel rekenend zou ik dan in een tijd van 10 uur het Krijtlandpad ronden.

Door de weilanden volgt de afdaling naar Witten. Nog een klein stukje en het zit erop. Provinciale weg over, weiland door en ik sta na 9 uren en 52 minuten weer op de kruising waar ik vanmorgen ben vertrokken. Juichend steek ik mijn armen in de lucht. Voor mezelf. Het zit erop. Geen applaus maar zeer tevreden. Ik bel Ienskje dat ik er weer ben. Nog weer de 800m wandelen naar de camping. Ienskje komt me halverwege tegemoet.

't is mooi wist.

Samen lopen we naar de camper. Nu is het tijd voor herstel. Eten en rusten en dan morgen maar eens weer zien hoe alles voelt.

2 links naar Garmin Connect:

Krijtlandpad deel 1: 

Krijtlandpad deel 2: 

Exacte tijd: 9.52'08"

PS. Status vrijdagavond: vermoeide benen en wat stijfjes, maar geen spierpijn of zo. Morgen naar de survival in De Knipe met de ouder-kidsrun.

De laatste voorbereidingen voor de Mont Blanc Marathon.

De laatste trainingsfase voor de Mont Blanc Marathon is ingegaan.
Na de 80km van Limburgs Zwaarste begin april de rest van de maand wat rustiger aan gedaan. Even net wat minder trainen daags en wat aandacht voor andere zaken, waaronder de cursus van looptrainer 4. Vooral de maand mei staat vervolgens in schijnwerpers om volop aan de bak te gaan als laatste voorbereiding op de MBM. Helaas moest ik door een rugkwetsuur de eerste trainingen in mei laten schieten. Ironisch genoeg bij de fitness door de rug gegaan. Gelukkig de boel snel weer onder controle zodat er maar een paar trainingen gemist hoefden te worden. Wel besloten om La Bouillannante niet mee te doen; gelukkig wel weer in Zuid-Limburg kunnen trainen dat weekend waarbij  ik o.a. op de zaterdag voor mezelf de route van de Koning van Spanje trail heb gelopen. Dit gaf het nodige vertrouwen voor het vervolg van de trainingen. Goede keuze om La Bouillannante over te slaan.

Door de goede trainingen die volgden had ik bedacht om 17 mei de Run van Gieten (50km) toch mee te lopen. Heet idee was om hier toch een intensieve loop van te maken met een streeftijd van 3.45 - 3.50.
Aldus vertrokken op een tempo van 4'30/km en dan maar je best doen dit zo lang mogelijk vol te houden.
Dit is zeer goed verlopen. Tot 42km (in 3u07) wist ik dit tempo vol te houden; af en toe zelf een beetje sneller. De laatste 8km is vervolgens focussen en proberen het tempo zo goed mogelijk vast te houden. De laatste kilometers gingen uiteindelijk slechts een paar seconden per kilometer langzamer.
Uiteindelijk zeer verdienstelijk in 3.44'19" gefinished (nieuw clubrecord) op een 3e plaats. Net achter Edward die een minuut voor me binnenkwam.

Run van Gieten 50k 3u44.

Onderweg zo lopend heb ik bedacht (je moet toch wat) het trainingsschema voor de aankomende weken een heel klein beetje om te gooien. Doel was Hemelvaart de Ahrsteig te lopen en dan met Pinksteren het Krijtlandpad. Het is nu geworden om met Hemelvaart het Krijtlandpad te gaan lopen en met Pinksteren weer aan de hardloop4daagse in Apeldoorn deel te nemen. Tussen de lange duurtrainingen de nodige aandacht voor wat heuvel- en krachttrainingen; maar met zorg want de rug werkt nog niet optimaal mee. Ik kan wel alles doen, maar na een poosje stil zitten is deze toch nog wat stijfjes. Na Pinksteren is het nog een drietal weken tot aan de MBM. Dan zal kalm aan gaan taperen. Omvang van het aantal trainingskilometers wordt dan minder; de intensiteit blijft. In de periode is het examen van de looptrainerscursus en de marathon van Sneek. Kan ik daar dan weer tijd aan besteden.

De schema's en logboeken bekijkend train ik niet veel meer als voorheen voor een marathon. De groep die nu in voorbereiding is voor de Mar-athon van Sneek trainen bijna net zo veel. Het beetje meer aan kilometers dat ik maak zit hem vooral in de trainingen die ik geef en zodoende wat meer meters maak. Deze gebruik ik veelal als hersteltraining). De atleten die pogen een tijd van onder de drie uur te lopen maken ook weken met meer dan 100km. Hier zit ik maar net boven. De trainingen zijn alleen anders. Veel meer een combinatie van hele lange duurlopen (50+km) met techniek/trail trainingen (bv. 50x stort op met 10m hoogteverschil). Hier komen nog wel een paar uur kracht- en corestability trainingen bij.
Zo maar zien goed voorbereid aan de start te verschijnen. Zal blijken als ik de finish over stap.