Jammer maar tevreden.

Jammer van de tijd, maar toch ben ik zeer tevreden over het verloop van de Berenloop.

Zoals een paar keer eerder vermeld was mijn doel om een tijd van onder de drie uur te realiseren op de marathon tijdens de Berenloop op Terschelling. Misschien een ambitieus doel, maar ook niet onmogelijk volgens mij. Mijn plan was altijd al om weer eens een snelle marathon te lopen, maar qua schema en planning kwam het er niet van. Verscheidene marathons gelopen de afgelopen 2 à 3 jaar, maar allemaal als training of als voorbereiding op. Dat zou deze editie van de Berenloop ook weer het geval zijn; ik had me ingeschreven voor de Beartrail (57km) een week voor de Berenloop. Week op week presteren zit er niet in en dan wordt het van beide een beetje.

Vanwege andere zaken kwam het er niet van om de Beartrail te lopen. Derhalve was de keuze snel gemaakt om helemaal te gaan voor de Berenloop en zien onder de drie uur te finishen.
Nu weet ik dat mijn conditie en vorm goed is na alle vele kilometers en wedstrijden dit jaar.
Echter schort het aan de snelheid; afgelopen jaar amper een wedstrijd echt op snelheid gelopen. Dit zou voor de Berenloop de uitdaging zijn: 42km op een gemiddeld tempo van 4'17.

Na de zomervakantie had ik al wel weer de intervaltrainingen opgepakt met als doel het tempo weer te verbeteren. Voor mijn gevoel ging dit wel goed, maar moet dan natuurlijk nog wel blijken.
Een week voor de Berenloop een halve marathon als 'test' met als eindtijd 1.25. Hiermee is 3 uur op de marathon net te doen, maar het heeft niet over.

Ik heb me in ieder geval goed kunnen voorbereiden op de Berenloop. De laatste trainingen gingen goed; de vrijdag voor de Berenloop al op Terschelling aanwezig; geen drukte aan je hoofd; nog even loslopen e.d.; prachtig weer; heerlijk.

Route Berenloop Terschelling

Ook op zondag mooi weer, misschien iets te warm. Helaas een voor harlopen te harde zuid-westenwind hetgeen betekend dat het tweede deel van de marathon door de duinen tegen de wind in zou gaan. Strategie voor de marathon was om de halve marathon te lopen in een tijd van 1.27 à 1.28. Tot een 18km hadden we de wind mee; dus dat zou moeten kunnen, daarna is het 'afwachten' en niet te veel tijd meer verliezen. Voor de start al een aantal anderen gesproken die mee zouden gaan op dit tempo.

Waar we de eerste 7km nog redelijk in een groepje liepen van een man of 10 (waaronder 1 dame) dunde dit groepje tussen de 10 en 14km behoorlijk uit. Van 14 tot 28 km hebben we vooral met ons drieën gelopen. De 21km ging in 1:27:13. 2½ minuut voorsprong op de eindtijd van 3 uur. Nu dit zien door te trekken tot in ieder geval de 28km.
Van 21 tot 28 km met de nodige tegenwind (en kleine hoogteverschillen) door de duinen. Totaaltijd van deze 7 km bedroeg 29'55, dus geen tijd verloren in dit deel van de marathon. 2/3 zat er nu op. Helaas moest Sieds op dit moment afhaken en moesten we met ons tweeën verder. Na Midsland-Noord en Midsland aan zee het strand op. Het strand was redelijk te lopen al verlies je altijd wat tijd, mede door de duinovergang en het begin van het strand in het losse zand.
De 7km van het 28 tot 35km punt ging in een tijd van 30'44. T.o.v. van het drie uren schema 44"verloren op het strand, maar dat was ingecalculeerd en nog ruim binnen de opgebouwde voorsprong. Ik was er van overtuigd dat die drie uur zou gaan slagen.

Laatste duin op verlies je nog wat tijd, maar het tempo zat er nog goed in. Na verzorgingspost 7 rechtsaf de Longway op. Dit viel niet mee. Open veld en een straffe wind tegen. Even een mentale dip maar na twee kilometer bij het bereiken van het bos was de spirit er weer. Nog 4 kilometer te lopen waar ik 20' over mocht doen. Dat is duurlooptempo voor mij.

JAMMER JAMMER JAMMER.

Bij de post van SBB op de Longway was het ineens over. Kramp in mijn rechter hamstring. Ik had meteen door dat het mis was. Maar gestopt bij de post en even afwachten of en hoe het zich zou herstellen. De organisatie wilde al vervoer gaan regelen, maar zover was ik nog niet. De kramp leek toch weer weg te trekken zodat ik voor mijn gevoel in ieder geval weer verder kon gaan.
Langzaam dribbelend (5'00/km) toch weer verder. Onderweg tot Jan Kooistra (41km punt) nog een paar keer de hamstring moeten rekken en een stuk moeten wandelen om toch weer verder te kunnen gaan. Helaas dit stuk 10' verloren aan tijd. De laatste kilometer door het dorp heb ik nog langzaam hardlopend kunnen doen. De eindtijd was niet meer van belang. De kramp verbijtend door de enthousiaste menigte heen naar de finish. Hier stonden Ienskje en verscheidene clubgenoten op me te wachten. Jammer dan van de eindtijd van 3.08, maar toch tevreden.
Ik weet namelijk dat het erin had gezeten, alleen niet gehaald. Misschien komt er een nieuwe poging, maar dat heeft momenteel geen prio.

Nu neem ik lekker een paar maand rust en dan pak ik het schema voor de diverse wedstrijden in het voorjaar weer op. Eind december de Sint Thomastrail en dan in april de 60 van Texel.