Krijtlandpad

Toe, ga dan even zitten. Waarom zo'n drukte. Lekker even uitrusten, je zult wel moe zijn. Wie doet dat dan ook. Dat hoor ik het bankje me toeroepen als ik na 80km hardlopen dit bankje passeer. Het Krijtlandpad is bedoeld om in 3 of 4 dagen te wandelen! Te genieten van het mooie Limburgse landschap. En nu zijn er zotten die hebben bedacht om dit in 1 dag te gaan hardlopen!
De wandelaars die ik onderweg inhaal en even een praatje mee maak gaan het hele Hemelvaartweekend naar Limburg om het Krijtlandpad in etappes te wandelen. Ze vallen bijna om van verbazing als je zegt het in 1 dag hardlopend te (willen) doen. Daar is het pad toch niet voor bedoeld.

Het Krijtlandpad is bij trailend Nederland benoemd tot één van de open klassements lopen. Je pikt een dag en gaat de uitdaging aan. Lukt het het pad in 1 dag te slechten. Ben je goed genoeg voorbereid om dit te kunnen. Een paar inmiddels al legendarische verhalen zijn te vinden op het internet. Hemelvaartsdag 2014 had ik eruit gepikt om deze LAW te gaan lopen. De woensdag ervoor al met de camper naar Gulpen gereden. Bovenop de Gulperberg zijn we slechts een paar honderd meter verwijderd van de route. Een mooi startpunt. Ik start de dag rustig met ontbijt, een koffie, aankleden en de rugtas inpakken. Half tien wandel ik naar 'mijn' vertrekpunt.

Vertrek 9.35 uur onderaan de Gulperberg

 Eerst op naar Valkenburg en dan door naar Maastricht.

Gerendal

In Valkenburg wacht mij een onaangename verassing. Bij het sprookjestuin een wandelaar met hond, die het op mij had voorzien (de hond dan). In een reflex hapt hij in mijn rechterheup. 'Gelukkig' valt de schade mee. Paar minuten pijn, wat hinkelen, maar kan verder. Wel zijn de tanden te zien in het vel, maar het lijkt meer een schampschot. (dag later mooi groot blauw plek). Rustig verstrijken de kilometers.

Viervoeters versperren de weg

weer een fotomoment

Na 25km in 2,5 uur bereik ik Maastricht waar ik een koffie met broodje neem.

Nu volgt er een iets minder mooi stuk van een 15km. Wel gemakkelijke vlakke kilometers. Daarna beginnen de heuvels weer aan je spieren te knagen. De heuvels moeten weer op en af. De paden worden smaller en meer bospaden worden opgezocht. Het klinkt moeilijker, is het ook wel wat, maar het is 10x mooier. Genieten. Met Ienskje had ik afgesproken elkaar te ontmoeten bij het Bovenste Bos (Epen). Mocht het echt niet meer gaan kon ik afsteken naar Gulpen. De laatste 10km tot aan het Bovenste Bos gingen zwaar. De vermoeidheid begint toe te slaan. Heuvelop wandel ik veel. De warmte begint ook in te werken waardoor de lichaamstemperatuur stijgt. Bij een camping stop ik even mijn hoofd onder de kraan om af te koelen. 

In Mheer is het een gezellige bedoening. Het plaatselijke korps komt in vol ornaat langs voor het een of ander. Doel is me onbekend, het is wel even leuk. Vooral de twee voorste mannen met grote bijlen.

Via Mheer naar Noorbeek (weer met flinke klim) door naar Slenaken. Dan nog een klein stukje naar het Bovenste Bos waar Ienskje staat.

Noorbeek

Na 55km in 5.35 arriveer ik bij het Bovenste Bos. Hier neem ik ruime de tijd om weer wat op krachten te komen. Doe me tegoed aan tuc-koekjes, winegums, cola en wat andere zaken die Ienskje heeft meegenomen. Trek een droog shirt aan, wissel van horloge, en na een 15' ga ik weer verder. Ienskje fiets het deel door het Bovenste Bos met me mee. Kwartiertje rust heeft me goed gedaan. De benen werken weer wat mee en het energiepeil is weer wat gestegen. Deel door het bos tot aan Kamerig is wel weer te doen. Het deel dat volgt van Kamerig tot aan het Hijgend Hert zijn weer zwaar. Omhoog doe ik alles wandelend. Neem de tijd en doe geen gekke dingen (koeknuffelen is heel gewoon in Fryslan). Volgende stop is Vaals, het drielandenpunt. Hier neem ik weer even de tijd en koop een (dure) cola op dit toeristische punt. Vanaf hier is het nog iets van 17km naar Gulpen toe, waar ik vanmorgen ben vertrokken.

Wat heb ik nu aan mijn schoen hangen.

Dit is het hoogste punt van Nederland, dus ook van de route. Dus theoretisch gaat de rest naar beneden. Nou ja, het meeste dan. Zo aan het begin van de avond is het rustig onderweg. Nog een paar wandelaars kom ik tegen of haal ik in. Na Vaals gaat het naar Vijlen en verder naar Nijswiller. Na Nijswiller wacht de laatste beklimming. Vanaf hier kan ik in de verte de camping bovenop de Gulperberg ontwaren. Ik schat nog iets van 5km of zo. Snel rekenend zou ik dan in een tijd van 10 uur het Krijtlandpad ronden.

Door de weilanden volgt de afdaling naar Witten. Nog een klein stukje en het zit erop. Provinciale weg over, weiland door en ik sta na 9 uren en 52 minuten weer op de kruising waar ik vanmorgen ben vertrokken. Juichend steek ik mijn armen in de lucht. Voor mezelf. Het zit erop. Geen applaus maar zeer tevreden. Ik bel Ienskje dat ik er weer ben. Nog weer de 800m wandelen naar de camping. Ienskje komt me halverwege tegemoet.

't is mooi wist.

Samen lopen we naar de camper. Nu is het tijd voor herstel. Eten en rusten en dan morgen maar eens weer zien hoe alles voelt.

2 links naar Garmin Connect:

Krijtlandpad deel 1: 

Krijtlandpad deel 2: 

Exacte tijd: 9.52'08"

PS. Status vrijdagavond: vermoeide benen en wat stijfjes, maar geen spierpijn of zo. Morgen naar de survival in De Knipe met de ouder-kidsrun.