donderdag 3 november 2016

Indian Summer Ultra ( ISU ) in Drenthe

Denk een jaar of zo geleden dat we een enquête kregen van Run Forest Run annex Wilfried Bats om ons te polsen of er belangstelling was voor een ultraloop in Drenthe. Welke periode, afstand, alleen, team of duo?
Met mijn eigen jaarplanning ging mijn voorkeur uit naar het voorjaar om een 100km door Drenthe te lopen. Dat zou dan een mooie voorbereiding kunnen zijn op de ultratrails in de zomer in de Alpen; de Eiger en de CCC. Het najaar is voor mij toch een periode om het wat rustiger aan te doen en ook wat andere dingen te kunnen doen.
Om dan in oktober of wanneer dan ook weer aan de slag te gaan met trainen voor een 100? Tja.

Maar om de een of andere reden kon ik het na de zomer niet uit mijn hoofd krijgen om NIET aan de ISU mee te doen. Waarom? Hierom:
Dit wil je toch gewoon
Ik had er gewoon ontzettend veel zin aan om in de herfst een dag door Drenthe om te dwalen, net zoals we dat in april doen (deden) met Limburgs Zwaarste.
Zo kwam het idee om als duo deel te nemen wat ook tot de mogelijkheden behoorde. Dan loop je om de beurt de verschillende etappe's die 4x 21km en 1x 16km zijn.
Facebook koppelde me aan Jacob van der Ley die zich melde toen ik een oproep plaatste voor een teammaat om samen de ISU te willen lopen.
Jacob tijdens de 3e etappe
Aldus geschiedde dat ik zaterdag 29 oktober om 6.00 uur aan de start stond voor de 1e etappe van de ISU. Jacob zou de 2e en de 4e etappe voor zijn rekening nemen waarna ik de laatste etappe zou lopen. De 1e etappe liepen we helemaal in het donker over de velden ten noorden van Rolde waar we gestart waren. Als een van de eersten arriveerde ik (met Ronnie) in Anloo waar Jacon het stokje overnam. Na wat te hebben gegeten en gedronken ben ik met de auto weer richting Rolde gereden waar het 2e wisselpunt was om Jacob weer af te lossen voor de 3e etappe naar Kamp Westerbork.
Helaas was Jacob verkeerd verloren en had daarmee wat tijd verloren. Voor mij de reden om wat extra aan te zetten en wat tijd zien in te halen. Helaas toch ook wat tijd verloren door het moeten zoeken naar de juiste route omdat omstanders hier en daar wat linten die de route duiden hadden weggehaald. Ook zelf een keer (met een klein groepje) domweg verkeerd gelopen en niet goed opgelet en als een kudde makke schapen achter elkaar aanhollen. Gelukkig de route in mijn horloge met navigatie die dan een waarschuwing geeft en we snel weer de juiste route hadden gevonden.

De verzorgingsposten waren uitzonderlijk. Eigenlijk gewoon belachelijk wat daar allemaal te krijgen was. Nu zijn we al wat verwent bij sommige wedstrijden met cola, chips, tuk koekjes en winegums. En bij Limburgs Zwaarste nog vlaai een pudding, maar dit sloeg alles.
Bij de laatste post hadden ze zelfs knakworst en waren ze later ook nog pannenkoeken aan het bakken begreep ik. Geweldig en een heel groot applaus voor de organisatie en al de vrijwilligers.
4e post met allerlei lekkernijen.
8 uur na de start mocht ik starten voor de 5e en laatste etappe van 16km. Naar mijn idee lagen we ruim voor op de andere duo's die ook meededen. Tijd om nog even volop te genieten van het laatste deel van de route. Nog wel goed blijven opletten met de route want ook nu waren er weer wat lintjes weggehaald en had ik zelf een keer niet goed opgelet.


Onderweg dit laatste deel gesproken met de fotograaf Flip Silk die mooie plaatjes heeft geschoten.
Na dik anderhalf uur zat ook de laatste etappe erop voor me. Jacob was me een eindje tegemoet gelopen en samen zijn we dan ook (als 1e) gefinisht. 

We did it
 Al met al een geweldige dag. Prachtig weer, een magnifieke omgeving, heel goed georganiseerd en vele vriendelijke vrijwilligers. Mede dank ook aan Jerry die mede debet is aan deze mooie route weet ik.
Wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar, zeker ook door het niet meer doorgaan van Limburgs Zwaarste in 2017, en dan moet ik er maar eens over nadenken om zelf de 100 (of 125) te gaan lopen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten