Vaalserbergtrail

Zaterdag 6 juni eerst naar Sint Nicolaasga even kijken bij de trimloop aldaar waar naast vele bekenden, bij mij trainende atleten maar ook Ienskje en twee van de kinderen meededen. 

Voor mezelf had ik bedacht niet mee te doen met het oog op de Vaalserbergtrail morgen. Dit geeft je ook de tijd met deze en gene even bij te praten.

Na de trimloop met de camper afgereisd naar Zuid-Limburg. Nog een plaatsje weten te bemachtigen op een kleine camping "Hoeve de Gastmolen" op een kilometer afstand van de start.

Zaterdagavond zijn we even naar de startlocatie gelopen waar rond tien uur de start zou zijn van de nighttrail en hadden we meteen de gelegenheid om alvast het startnummer voor zondag op te halen.

Naast de trailers die van start zouden gaan voor de nighttrail waren er verscheidene trailers ook even komen kijken. Dus gezellig een poos op het terras gezeten, biertje erbij, herinneringen ophalen, ervaringen uitwisselen en  nieuwe trailers leren kennen.

Na de start van de nighttrail zijn we weer naar de camper gelopen want het is morgen weer 'vroeg' op.

Zondagmorgen tegen zevenen van bed. Toch erg mooi een camper. Lekker slapen en alles bij de hand. Rustig even ontbijten, laatste check van al het materiaal en van mezelf en dan om half acht naar de start.

12 Minuten later ben ik bij het park waar de start/finish is van de Vaalserbergtrail.
Nog een paar bekenden begroeten en dan is het zomaar acht uur en het startschot klinkt.

Eerst een rondje in het park om de vijver heen en dan op naar de Vaalserberg. Grofweg is de route als volgt: eerst naar de Vaalserberg (5 km) en vandaar eerst een lus door Duitsland (10 km), dan door België (10km) en daarna een mooie grote lus door Nederland richting Vijlen en weer terug. Een route met een totale afstand van 53 km met een 1500D+ en 5x een verzorgingspost onderweg.
In verband met het toch wel warme weer van rond de 20 graden dit keer de rugzak met 1,5 liter water mee i.p.v. een bidon van een halve liter.

Een week na het oplopen van een gekneusde rib vorige week tijdens de survival is het afwachten hoe het nu zou gaan met hardlopen. Ik merkte wel dat het wel redelijk ging, maar echt lekker diep ademhalen wilde niet. Ook het af en toe hoesten doet nog erg pijn. Dus toch enigszins behouden lopen vandaag; volle bak zit er niet in. Na de start moest ik de eerste lopers (Marc Weening en Patrick Franken) dan ook al snel laten gaan. Wel wist ik me in de kop van de wedstrijd te nestelen en kwam ik als 4e bij de 1e post op de Vaalserberg aan.

Helaas ging er in de 1e lus in Duitsland van alles mis. Een onverlaat had de moeite genomen op een deel van de route alle linten en pijlen 'op te ruimen'. De beste jongen/man van de organisatie op de MTB was er ook mee aan om zo snel alles weer te kunnen fixen. Resultaat was een grote groep trailers die verdwaast in het bos liepen te zoeken naar aanwijzingen voor de route die er helaas niet was. Gelukkig hadden een aantal trailers (ik ook) de GPS route in hun horloge gezet, maar dan blijft het nog wel wat zoeken. Puur op de navigatie van de Fenix 3 heb ik de route verder gelopen en op een gegeven moment stonden er weer pijlen en hingen er linten.
Daarna ging het nog één keer mis met een pijl die verkeerd was gezet. De pijl stond naar rechts en volgens de navigatie moesten we hier ook ergens naar rechts, maar na een 200m vertrouwde de Fenix en ook ik het niet meer. Dit gemeld aan mijn medetrailers. Zij besloten toch door te gaan; ik ben omgekeerd en bleek gelijk te hebben. Daar waar de pijl naar rechts wees (vast omgedraaid door die onverlaat) moest je nog 50 meter verder om van daar rechts te moeten. Gelukkig was vanaf hier de route verder goed aangegeven.
Door al dit gedonder wist ik niet meer op welke plaats ik lag. 1e? 20? beide is mogelijk. Bij de post op de Vaalserberg kreeg ik te horen dat ik nog steeds 4e lag. Mooi, dus ondanks alles mijn plaats weten te behouden. Wel zo leuk voor het wedstrijdelement.

Uitzicht op Vijlen

De lus in België vond ik wat minder mooi. Bijna alles bos waar ik de voorkeur geef aan een halfopen landschap. Ook heb ik dit deel van 10km alleen gelopen; geen andere trailer gezien. Zouden ze allemaal zoveel tijd hebben verloren in de 1e lus? Dat zou jammer zijn.
Na de 3e doorkomst op de Vaalserberg (25km gelopen nu) volgt de grootste lus door Limburg.
Nu kom je meer in een halfopen landschap met mooie vergezichten. Af en toe stop ik voor het maken van een foto. Misschien niet de mentaliteit van een wedstrijdatleet, wel die van een trailer.

Sebastiaan

Vanaf de 4e post in het Vijlenerbos kom ik samen met Sebastiaan Francke te lopen. Hij heeft me weten in te halen door harder te lopen of ik heb teveel foto's gemaakt. In ieder geval hadden we verder min of meer hetzelfde tempo waardoor we het laatste deel samen hebben gelopen. Op sommige stukken was hij sterker, sommige was ik wat sneller. Zo samen richting Vaals gesneld.

Mijn doel vooraf was om te zien binnen de 5 uur te finishen, dan zou ik Ienskje namelijk nog kunnen zien starten voor haar 11 km trail. Helaas door de kwetsuur en de perikelen in de 1e lus zat deze 5 uur er niet in. Echter 800 meter voordat we bij de finish zouden zijn en het park in liepen zagen we de lopers van de 11 km die toen net een kilometer onderweg waren. Ienskje kennende zit ze in het achterveld dus ben ik even gestopt in de hoop Ienskje te zien en haar succes te wensen bij haar loop.
Na 1,5 minuut wachten kwam Ienskje inderdaad voorbij. Een knuffel en daarna ieders zijn/haar weg, Ienskje naar de Vaalserberg en ik naar de finish. In een tijd van 5.14 passeer ik de finishlijn; met weer een hele mooie ultra in de benen.

PS 1: lopen met een gekneusde rib is niet ideaal,
PS 2: door de vele kilometers de laatste weken is de voorste kuitspier wat overbelast en is er wat extra rust en massage nodig is; (hard-)lopen gaat niet optimaal. Nu maar even goed behandelen en dan zien over twee weken een ultra in de Vogezen te lopen.