Voornaamste reden van het niet bijwerken van de blog is het overlijden van mijn vader in februari j.l. Mijn vader heeft in 2008 de diagnose te horen gekregen dat hij ALS had. Na een lang ziekbed met veel zorgen is mijn vader in februari dan overleden.
De ziekte van mijn vader heeft zijn weerslag gehad op mijn presteren. De eerste jaren ontbrak de motivatie om echt actief te gaan hardlopen en aan wedstrijden deel te nemen. Pas na een 1,5 jaar toen alles wat een plaatsje had gekregen kwam ook de motivatie weer om zelf weer meer te gaan doen en aan wedstrijden te deelnemen. Wat er met het lopen zoal is gebeurd hebben jullie deels kunnen lezen.
Voor de periode maart/april dit jaar had ik een aantal wedstrijden (reeds in december) gepland:
- 14 februari Texeltrail 50 km
- 14 maart de Sallandtrail 5 0km
- 6 april de 60 van Texel
- 18 april Limburgs Zwaarste 80 km
Zoals jullie zullen begrijpen waren de prestaties niet optimaal.
Waar anderen enorm hebben genoten van de Texeltrail kon het mij niet boeien. Ik de de 50km gelopen; de benen wilden wel en daarom heb ik hem ook uitgelopen, maar mijn koppie was er niet bij. Doel was ook meer de 60 van Texel om daar te presteren.
De Sallandtrail heb ik wel aardig gelopen, maar de prestatie was niet groots, maar dat was het doel ook niet. Deze trail was meer bedoeld als flinke training voor Texel.
Texel had ik echt wel zin in. Toch ook wel behoorlijk goed op kunnen voorbereiden. Helaas liep de wedstrijd niet. Ik kreeg vanaf de post bij 35km last van duizelingen. Ik moest me bij de post echt even vasthouden om niet te vallen. Dit had ik bij de post bij 40km weer. Toen we na De Cocksdorp linksaf de Waddenzeedijk op moest vertrouwde ik het niet meer. Ik ben bij de verkeersregelaar aldaar gestopt en bij hem in de auto gaan liggen. De organisatie gebeld om me maar op te halen en mijn vrouw en moeder gebeld die me in Oosterend zouden opwachten dat ik was uitgestapt (de 3e keer in mijn 25 jarige loopcarrière). Echter het me laten ophalen door de organisatie duurde nogal. Daarom ben ik na een half uurtje wat rondjes om de auto gaan dribbelen, deels om niet al te stijf te worden en een beetje om wat op temperatuur te blijven. Ik bemerkte dat de duizeligheid weg was en dat de benen wel goed waren. Dus Ienskje gebeld dat ik toch weer verder ga lopen. Dus de resterende 20 km lekker rustig aan naar de finish toe. 60km in twee etappes, Net onder de 6 uur, ach.
Maar toch.... niet uitgestapt.
18 april Limburgs Zwaarste 80km ging wel goed, zeker de eerste 60km waren goed. Daarna ging het kaarsje langzaamaan wel uit, maar de finish is weer gehaald. Deze 'wedstrijd' heb ik mijn hart wel wat aan verknocht. Heerlijk laagdrempelig, niet heel veel deelnemers, een schitterende loop en ook erg gezellig (na afloop). Volgens jaar waarschijnlijk de laatste editie naar wat ik heb vernomen. Dan misschien de 100?
2 mei Ronde van Oranjewoud 26,1km 1:48. Dit ging als de wiedeweerga. De ronde van Oranjewoud is normaliter een wedstrijd met een 10EM en een 10km. Beide achter elkaar is ook een mogelijkheid om zo op 26,1 km uit te komen :-) Deze wedstrijd voelde aan als een sprint. De eerste ronde van 10EM ging in een mooie tijd van 1:07:54. De 2e ronde van 10km ging in 40'49.
Een flinke versnelling nog dus.
31 mei Survival De Knipe Gewoon voor de leuk. Deze doen we al een paar jaar als groep mee samen met de jeugd/kinderen. Waar we de voorgaande jaren de ouder/kindrun van 5 km meededen, wilden mijn kids dit keer de uitdaging van de 7 km recreatierun aangaan. Dat hebben we geweten. Een zware tocht met zware hindernissen en veel klimmen was ons deel. Uiteindelijk het bandje kwijt, de nodige schaaf- en blauwe plekken en een ietwat gekneusde rib. Niet optimaal om een week later een trail mee te lopen, maar het is gewoon leuk om zo eens gek te doen. Je bent fit, je kunt meer dan je denkt en dan zie wel hoe het loopt. Voordeel is wel dat de loopdelen tijdens zo'n run geen probleem is voor je, terwijl je anderen hier de nodige moeite mee ziet hebben. Voor mij als gewone man iets teveel van het goede. Je moet het ontgelden op armkracht tijdens de apenhang en het klimmen. Af en toe sta je vreemd te kijken hoe je in vredesnaam over de hindernis zou kunnen komen. Kortom, gewoon erg leuk. Hier kan ik ook van genieten.
Voor de komende weken staan er weer een drietal wedstrijden op de agenda:
- 7 juni Vaalserbergtrail 53 km
- 20 juni Trail Vallée de Lacs, Gerardmer
- 18 juli Eigertrail Grindelwald Zwitserland 51 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten